سفارش تبلیغ
صبا ویژن

راه عشق


ساعت 7:56 عصر شنبه 86/12/11

ساکت و تنها

چون کتابی در مسیر باد

می خورد هر دم ورق اما

هیچ کس آن را نمی خواند

برگها را می دهد بر باد

می رود از یاد

هیچ چیز او را نمی خواند

باد بان کشتی او در مسیر باد

مقصدش هر جا که باداباد !

بادبان را نا خدا باد است

لیک او را هم خدا، هم ناخدا باد است... .

 

 


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 2:42 عصر جمعه 86/11/19

 قما رعشق

 

                پشت میز قمار دلهره عجیبی داشتم

                                    برگی حکم داشتم                 

                و دیگر هر چه بود ضعیف بود و پایین

                                                 بازی شروع شد                 

                حاکم او بود و من محکوم

                                همه برگهایم رفتند و سر برگ بیش نماند               

                برگی از جنس وفا رو کردم من بالاتر آمدم

                                                     بازی در دست من افتاد               

               عشق آمدم با حکم عشوه و ناز برید

                                          و حکم آمد از جنس چشم سیاهش              

                              
                            زندگی حکم پایین من بود و باختم !                

 

                                                      

                            

 


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 5:31 عصر پنج شنبه 86/11/18

********  خداحافظ  ******** 

خدا حافظ به شرطی که 

بفهمی تر شده چشمام 

اگر گفتم خدا حافظ

نه اینکه رفتنت ساده است

نه اینکه میشه باور کرد

دوباره آخر جاده است 

خدا حافظ واسه اینکه 

نبندی دل به رویاها 

بدونی بی تو و با تو 

همینه رسم این دنیا

خدا حافظ ،

خدا حافظ ،

خدا حافظ ،

اگه دوست داشتین یه نظر

کوچولو کافی بازم میل خودتون

اگه خواستید منو همراهی کنید با عضو شدن

 


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 5:27 عصر پنج شنبه 86/11/18

****** به نام گشاینده هر بند ******

 

تا خدا هست که همیشه هست 

دل به دست غم و ناامیدی مسپار

  

تا خداهست ونمرده،که هرگز نمی میرد 

در هیچ شرایطی خود را بیچاره مشمار

  

ای آنکه گشاینده هر بند تویی 

این عزت من بس که خداوند تویی


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 5:23 عصر پنج شنبه 86/11/18

بنام آنکه اشک را آفرید تا سرزمین وداع آتش نگیرد... ;

 

به تو می اندیشم ،

                    همه ور،

                             همه جا،

من به هر جا که باشم به تو می اندیشم ،

                         من همین یک نفس از جرعه جانم باقیست،

آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش،

 

تو بمان با من،

                 تنها تو بمان،

                                پاسخ چلچله ها را تو بگو،

 

تو بخوان با من،

                   تنها تو بخوان،

                                    جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب ... ،

                                      

 


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 5:19 عصر پنج شنبه 86/11/18

از دوست داشتن

امشب از آسمان دیده تو

روی شعرم ستاره می بارد

در سکوت سپید کاغذها

پنجه هایم جرقه می کارد

 

شعر دیوانه تب آلودم

شرمگین از شیار خواهش ها

پیکرش را دوباره می سوزد

عطش جاودان آتشها

 

آری آغاز دوست داشتن است

گرچه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست.


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 5:9 عصر پنج شنبه 86/11/18

  اشک زیباست وقتی که برای دوست بریزد

  عشق زیباست وقتی که برای عاشق بدرخشد

  زیباترین چیزها در دامان طبیعت اشک است

  زیرا تا گران بها ترین چیز را ازانسان نگیرند

  به خاطرش اشک نمی ریزد.

 

I  NEVER  FORGET  AND  YOU  NEVER . FORGET  ME 

AND  MY  LOVE  LEYELLY .  I  LOVE  YOU

AND  YOU  SAVE  FORE  ME 

AND ME  FORE.

   من تو را فراموش نمی کنم و تو هم من را فراموش نکن.

      و تو تنها برای من و من فقط برای تو.

omid 

 

 

 


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

ساعت 6:21 عصر پنج شنبه 86/11/4

                            اگه تو پیشم میموندی غصه هام به سر میومد 

                                            آخه وا کردن قفلهه    

                              فقط از تو برمیومد. تو یه فانوس واسه دریا

                                              ،تویه دریا واسه

                            کشتی مییو نه مسافرا کاش اسم مارو مینوشتی .

                                                  واسه خوندن ترانه 

                           دیگه بی تو خیلی تنهام .کلاغا فقط کلاغا می پرن

                                               تو شهر رویا

                              واسه ی گذشتن از شب دیگه جرأتی ندارم

                                          نمی تونم دیگه بی تو

                              پا به جادها بزارم. یه روزی یه عاشقی بود

                                               واسه چشمای تو

                                 می  مرد،باد اومد گلا شو دزدیدآب اومد

                                                زندگی شو برد

                      توغلط خوندی یو رفتی اشک آواز شبامو

                                            من درست نوشته بودم    

                                  همه ی ترانه هامو.اگه تو پیشم میموندی

                                                غصه هام به سر

                      میومدآخه واکردن قفلها فقط از تو برمیومد ،

                                                 تویه فانوس واسه    

                                دریا تو یه دریا واسه کشتی میونه مسافرا کاش

                                             اسمه مارو می  نوشتی.


¤ نویسنده: پویا

نوشته های دیگران ( )

خانه
وررود به مدیریت
پست الکترونیک
مشخصات من
 RSS 

:: بازدید امروز ::
2
:: بازدید دیروز ::
0
:: کل بازدیدها ::
3998

:: درباره من ::

راه عشق

پویا
دلت را خانه ما کن با صفا کردنش با من بمان درد خود افشا کن مداوا کردنش با من بیا با قطره اشکی که من هستم خریدارش بیا با قطره اخلاص دریا کردنش با من بگو حاجت خود را اجابت می کنم آنی طلب کن هرچه می خواهی مهیا کردنش با من بیا قبل از طلوع مرگ روشن کن حسابت را اگر گم کرده ای، ای دل کلید استجابت را بیا یک لحظه با ما باش پیدا کردنش با من اگر عمری گنه کردی مشو نا امید از رحمت تو، توبه نامه را بنویس امضا کردنش با من می رم تا شبها چشمات آروم بسته شه دیوار اتاقت از عسکم خسته شه می رم تا بارون منو یاده تو ندازه می رم یه جای تازه می رم با چشمهای خیس و قلبی بی گناه می رم حتی نمیدازی به من یک نگاه هر جا می رم، اما بازم یادت میوفتم اینو به همه گفتم می رم جای من اینجا نیست عشق تو زیبا نیست،رویا نیست می رم جایی که دریا نیست اسم تو رو ما نیست،غوغا نیست کاش می شد تو ببینی من اینجا تنهام وقتی که تو نباشی بهم می ریزه دنیام اینجا کسی نیست با چشمهای نازو روشن بی تو چه غریبم من از هرجا رد می شم میاد یاد عکست روبه روم سوخته تو آتیشه عشقت شهر آرزوم دارم آروم،آروم مرگ رو به جون می خرم دیدی چی اومد سرم پس،می رم،می رمرم،می رم... یه زخم کهنه روی بالم یه آسمون که چشم به راهم نیست به غیر واژه غریبی چیزی توی نوشته هام نیست حتی یه آینه پیشه روم نیست که اسممو یادم بیاره تنها ترین مسافر شب تو خلوتم پا نمی زاره ازم نخوا با تو بمونم تو هی چی از من نمی دونی اگه بگم رازه دلم رو تو،هم کنارم نمی مونی دل من ازنژاد عشقه از تو از ترانه لبریز یه دنیا غم تویه صدام مثل سوکت تلخ پاییز من یه پرنده غریب من از نژاد آسمونم میونه این همه ستاره من یه شهاب بی شونم

:: لینک به وبلاگ ::

راه عشق

::پیوندهای روزانه ::

:: آرشیو ::

زمستان 1386
پاییز 1386

:: اوقات شرعی ::

:: خبرنامه وبلاگ ::

 

:: موسیقی ::